Yorucu geçen hafta sonlarından sonra, yeni haftaya daha zor
başlıyorum.
Pazartesiler daha çekilmez oluyor sanki, çalan saate kızıyorum, sabah uyanmakta güçlük çekiyorum.
En çekilmez halimle karşılıyorum günü, haftayı.
Birde böyle hava kasvetli ve
yağmurlu ise moduma tuz biber oluyor.
Özenle hazırlanmıyorum güne, söylene
söylene çıkıyorum evden.
Sonra serin rüzgarı hissediyorum
yağmur taneleri vuruyor yüzüme, gözüme, kendime
geliyorum.
Kocaman bir nefes alıyorum.
Önce gökyüzüne, sonra etrafa bakıyorum.
Küçücük güzelliklerin farkına varıyorum.
Çiçeklerle süslenmiş ağaç dallarını görüyorum.
Bahar
gelmiş, doğa nasıl kıpır kıpır ve nasıl heyecanlı.
Şımarıklık yapmanın alemi yok diyorum
Şükür dökülüyor dudaklarımdan.
Hayat ne güzel değilmi?
