"Salıncakta uzandım öylece...
Kıpırdamadan... Gökyüzüne baktım, sonra bulutlara...
Zeytin ağacının üzerindeki
zeytinlere ve dallarına konup kalkan minicik bir kuşa...
Ne kadar da
savunmasızdır o, kanatlarından başka taşıyanı yok onu diye düşündüm...
Sonra dedim ki kendi kendime; 'Bazen
insan ne kadar savunmasız kalıp kırılmış olursa olsun, kötülük etmeyi bilemez,
beceremez...
Hamurunda kötülük yoktur çünkü!
Kanatlarına verir yükünü, uçar
gider!'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder