07.09.2012 tarihli yazım
Eylül
ayının 7’sinden herkese merhaba,
Dün
eşimin yeni yaşını bir pasta keserek, mütevazi bir şekilde kutladık. Onlar
baba-oğul mumları üflerken; ben dilek tutmayı unutmayın, dilek tutun, nidaları
eşliğinde kendi dileğimi tutuverdim. Umarım seneye bu mumları 2 çocuğunla
birlikte söndürürsün.. Umarım ailemizin mutluluğu hep daim olur, her yıl
katlanarak büyür.
Bu
hafta sonu yazlık sezonunu kapatıyoruz. Pazartesi okullar açılıyor. Bu yıl mini
mini birler olacağımızdan. Hem oğluşumuz hemde biz çok heyecanlıyız. Okul
kıyafetlerimizi aldık. Bu hafta sonu yıkanıp, ütülenip hazırlanacak. Umut’a
kıyafetlerini giydirmedim henüz, kesin ağlarım ben giydiği ilk gün.. Gerçi ilk
hafta alıştırma ve oryantasyon olduğundan okul formalarını değil, istediklerini
giyeceklermiş. Pazartesi günü velilerde çocuklarıyla birlikte okula gidecek,
öğlene kadar hem veliler için hemde çocuklar için tanıtım olacakmış. Pazartesi
günü hem öğretmenimizle -henüz kim olduğunu bilmiyoruz- hemde sınıf
arkadaşlarıyla tanışacağız.
Umut’ta
korku heyecan arasında şuan; yeni tanışacağı bu dünya ile ilgili hem bilmediği,
hemde korktuğu birçok şey var. Endişeleri bazen tab yapsada, cool erkek
havalarını da bozmuyor hiç. Bu sabah gözünü açar açmaz tatil bitti mi annecim,
okula kaç gün kaldı diye sordu mesela.. Büyük okulda tatil olacak mı? Seneye
yine tatil yapabilecek miyim? Büyük okul! Ah benim oğlum sen büyüdün de büyük
okullu mu oldun ;)
Gelelim
aşağıdaki karikatüre, geçen gün bu karikatürü gördüğümde, ah dedim işte biz..
Bilmiyorum sizde de aynı mı ama yaz tatiliyle birlikte bizde ne kural kaldı, ne
disiplin. Umut’un uyku düzeni, yemek düzeni, hatta hijyeni diye bir şey
kalmadı. Bu yaz sanki bebekliği kapatıp, tam bir çocuk olmuştu. Sabah
kahvaltısını yarım yamalak yapıyor, ben bahçeye gidiyorum, saatlerce yok.
Sitede arkadaşlarıyla oynuyor, arada susarsa, tuvalete falan gelirse eve
uğruyor beyimiz. Öğlen genelde geç saatte zorla getirilebilirse eve öğle yemeği
yeniliyor. Akşam yemeğinden sonra pırrr yine bahçeye.. Hadi oğlum uykumuz geldi
diye zorla sokuyoruz eve.
Tüm
bunlara birde benim disiplinsizliğim, yumuşak yüzlülüğüm ve geri adımlar atmam
eklenince, varın siz düşünün artık. Bakalım okulla birlikte zamanında uyuma,
yeme-içme, düzenimize geri dönebilecekmiyiz? Tüm miniklere başarılı bir okul
yılı diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder