Küçük mevzuları takma sanatı

29.06.2012 tarihinde kızıma hamileyken yazdığım yazılardan biri :

Yeni yazımla herkese merhaba. Hani geçen haftaki yazımda değişken ruh halimi anlatmaya çalışmıştım. Geçen haftadan beri takılacak konu bulma çabalarıma devam ediyorum. Materyalde elimde çok olunca acayip yol aldım. Küçücük mevzulardan takacak birsürü konu bulabiliyorum. Bir süredir şeye taktım mesela, yazılarım için niye hiç yorum gelmiyor acaba? Acaba ben kendim çalıp kendim mi oynuyorum. Bir kişide mi okumadı ki benim yazılarımı? Hani alınganlık da hat safhada ya. Duygusalım ya ben özel durumumdan dolayı (bunu söyleyenlere de takıyorum ya neyse oda başka yazı konusu olsun) Yoksa diyorum çok mu kötü yazıyorum.

İşten çıkıp eve dönerken eşime en masum, en alınmış, en çocuksu halimle soruyorum. Dudakta hafif bükülmüş, kaşlar inmiş küçük emrah modundayım bu arada gözünüzde daha iyi canlanması açısından bu ayrıntılar. Benim yazılarımı okudun mu hiç? Evet evet hep okuyorum. Sence nasıllar? İyi. Hımm nasıl iyi? İyi işte yazıyorsun. Tamamda bana bir yorum bile gelmiyor neden acaba? O ana kadar politik verilen cevaplar unutulur biranda çözülünür ve gerçekler dökülür. Ama canım sende çok uzun yazıyorsun. Okuyayım diyorum siteye giriyorum yazının uzunluğunu bir görüyorum kapatıyorum. İşte gerçekler, işte bir yazımın bile eşim tarafından merak edilip okunmadığının ispatı. Ama şimdi ben mi alınganım, ben mi büyütüyorum bazı şeyleri yapılır mı yeni yazmaya başlamış, henüz bahar aylarını yaşayan bide üstüne hamiş olan bana.. Bende kısa yazmaya karar verdim. 5. yazım kısacık olacak diye oturdum klavyenin başına ama bir baktım 2 paragraf yazmışım bile ee benim daha anlatacaklarımda var ne olacak şimdi!

Neyse burada bu konuya nokta koymuş, mesajımı da vermiş olayım ;) Gelelim benim balşekeri oğluşuma. Geçen hafta 6 yaş gösterileri ve kep törenleri vardı. Bazı küçük aksiliklerle uzun süren bir tören oldu. Biz veliler uzun süre koltuklarda oturmak zorunda kaldık ama en çok çocukları merak ettik. Onca zaman hem acıkmış olabilirler, hemde küçücük odalarda sahne arkalarında nasıl beklediler diye. Bilmem siz nasıl düşünüyorsunuz ama bu durum bana acaba gerçekten gerek varmı bu gösterilere diye düşündürdü. Öncelikle, sahneye çıkmaya zorlayarak küçücük çocukların omuzlarına çok mu fazla yük bindiriyoruz, küçük yüreklerini çok mu yoruyoruz acaba? Bu gösteri için aylarca provalar yapılıyor. Biz anne babalar zaten çocuğumuza hayran hayran bakmaya, alkışlamaya, duygulanmaya hazır halde gidiyoruz gösteriye. Hiçbirşey yapmasalar sadece koşturup oynasalar bile büyük bir zevkle izleyebiliriz çocuklarımızı. Ayrıca bu gösteriler çocuğa ne katıyor ne kazandırıyor olabilir? Her çocuğu farklı etkiliyor da olabilir? Bu sorulara eğitimciler çok daha iyi cevaplar verebilirler mutlaka ama ben kendi adıma bu yıl biraz üzüldüm çocuklar için bukadar uzun ve sıkıntılı geçince. Ama oğlum sahneye çıkınca, nefesim kesildi sanki, elbette sahnede tüm çocuklar çok şekerdi ama sanırım her anne gibi benim gözlerim de algıda seçicilik yaptı sadece oğluma odaklandı. Kendisine öğretilen herşeyi gayet güzel sahneledi küçük kuzum. Sonunda da büyük final ve kepler havaya atıldı. 

Umarım hayatı boyunca unutmayacağı güzel anılar bırakmıştır bu gösteri çocuklarımız için. Okul anıları hiç unutulmaz ya umarım pozitif bir faaliyet olmuştur hepsi için. 2 yıl önce kreşe başlayan oğlum anaokulundan mezun oldu. Öğretmenimiz Şükran hanıma da çok alışmış ve güvenmiştik ayrılmak biraz buruk geldi kendi adıma, emeklerine sağlık, binlerce teşekkürler buradan da. Şimdi uzun bir yol var Umut’un önünde umarım hep iyi insanlar çıkar karşısına, hep başarılar kazanır. Daha nice kep törenlerini görürüz bizde gururlanırız anne babası olarak. 

Hamişten : Ayda bir doktor kontrolüm oluyor ama bu kontrolümde doktorum renkli ultrasona girip sonuçlarla gelmemi istedi. Tamda tatil dönemi renkli ultrason çekecek dr. 2 hafta izindeymiş. Doktorumda önemli olmadığını 1,5 ay sonra gelmemi söyledi. Bu durum beni etkiledi mi? Tabiki! Ben bir ay zor duruyorum 1,5 ay nasıl geçer diye taktım mı? Tabiki! 15 gün var daha randevuya bebişten haberler ancak o zamana..  

Bizden şimdilik bu kadar,

Sevgiyle kalın..

29.6.2012