Site Çocukları

01.06.2012 tarihinde kızıma hamileyken yazdığım yazılardan biri :

Ben küçük bir kızken sokakta oynardık arkadaşlarımızla. Sabah evden çıkar akşam ezanı okunmadan dönmezdik evimize, yada acıkmadan. Apartmanlar yoktu, yada çok azdı, parklar da yoktu. Tek tük araba geçerdi sokağımızdan. Sokaklar toprak ve tozluydu ama güvenliydi bizim için. Tüm komşular komşu teyzemizdi. Biber dolması çok severdim ben.. herkeste bilirdi. Biber dolması pişiren mutlaka İlknur diye seslendirdi ;)

En çok evcilik oynamayı severdim. Kapımızın önüne ne kadar oyuncağım varsa yığardım, minderlerle küçük bir ev yapardım. Yemek pişirir, arkadaşlarımı çaya davet ederdim.

Aslında çok oyuncağımız olduğu da söylenemezdi, pek çoğu uydurma şeylerdi ama illa da oyuncak olmasına gerek yoktu bizim için herşey oyuna dönüştürülebilirdi. Mesela özenle taşlar toplar beştaş oynardık biz. Taşlarla oynanan tombilibiliş vardı sonra..

İp atlardık, yakan top, istop, körebe, yakalanbaç, köşe kapmaca, saklambaç oynardık. Yağ satardık, bal satardık, bazen kavga da ederdik ama sokakta kalabalık mutlu çocuklardık.

Şimdi benimde bir oğlum var, tam oyun çağında ama o kadar farklı ki benim çocukluğumdan. Çok haraketli, inanılmaz enerjik bir çocuk ama ne oynayacağını bilmiyor, bilse bile çoğu zaman arkadaş bulamıyor.

Bütün gün okulda olduğundan mahalledeki çocukları tanımıyor. Biz mahallemizin okuluna gittiğimizden okul arkadaşlarımızla da oynardık. Şimdi çocuklar servisle başka okullara gittiklerinden, okul arkadaşlarıyla farklı yerlerde oturduklarından birbirleriyle oynama fırsatı bulamıyorlar.

Tüm anneler aynı endişeleri aynı sorunları yaşıyoruz sanırım. Çocuğumuza oynayabileceği alan, yada arkadaş bulmakta güçlük çekiyoruz. Bu da çocuğun enerjisini harcayamamasına yada enerjisini yanlış yerlere yönlendirmesine ve sosyalleşmesinde güçlükler yaşamasına neden oluyor.

Biz müstakil bahçeli bir evde yaşıyoruz. Ancak çocuğun gidebildiği tek alan bu bahçe oluyor. Sokağa gönderemiyoruz oynaması için, ya sokaklar çok değişti yada biz anneler daha pimpirikli olduk. Sanıyorum her ikisi de.

Müstakil bir evde yaşamamıza rağmen, komşuluk ilişkilerimiz benim çocukluğumdaki gibi değil. Evler birbirinden çok ayrı, genelde kimseyi görmüyorum ve çoğunu tanımıyorum bile. Ya çalıştığımdan, ya annem kadar misafirperver olamayışımdan, yada zaman gerçekten çok değişti.

Yazları ise, yazlık eve geçiyoruz ve site ortamında yaşamaya başlıyoruz. Müstakil eve alışık bizim aile için biraz zor olabiliyor. Sadece kendimize ait bir evde yaşıyor olmanın özgürlüğü bir anda koşturma oğlum, bağırma, sessiz olalım, alt kattaki, üst kattaki komşularımız rahatsız olmasın aman ha tedirginliğine dönüşüyor.. iyi tarafları da yok değil tabi.. Balkona çıkıyoruz, asansöre biniyoruz, bahçede biraz geziyoruz bir komşumuzu görüp konuşma fırsatı bulabiliyoruz. Siteler ortak kullanım alanları nedeniyle biraz içiçe bir hayat tarzı sağlıyor. Bu durumda bana çocukluğumu hatırlatıyor..

Oğluşumda site bahçesinde bol bol oynama fırsatı buluyor komşularımızın çocuklarıyla  birlikte.. Bisiklete biniyor, top oynuyor, saklambaç, yakantop bile oynuyorlar. İşten dönerken; daha sitenin bahçesinde atlıyor arabadan ben arkadaşlarımla oynayacağım diyor. Yemek hazır olduğunda zor alıyoruz içeriye.. Yüzü gözü elleri üstü başı kir içinde oluyor. Oğlanı göremiyoruz resmen tozdan ;) naptın oğlum serzenişlerinde de bulunsam, çok hoşuma gidiyor bu durum. Oh diyorum evet çocukluk bu işte..

Geçen günde bir arkadaşım Umut’u soruyor. Umut sokak çocuğu oldu resmen sokaktan eve gelmiyor ki hep oyun peşinde dedim..

Yok canım ne sokak çocuğu site çocuğu o dedi.. :) Evet; site çocukları da olsa bizim çocuklarımız, en azından oyun alanı ve arkadaşları bulabiliyorlar. Çocuk olmak da bu demek değilmi zaten.. Keşke tüm çocuklar gönüllerince oyun  oynayabilirseler..

Hamişten : Oğluma geçen hafta kardeşi olacağını söyledim. Hiç tepki vermedi meğer inanamamış. Uzun ve hiç bitmeyeceğini sandığım sorularından sonra inandı sanırım. Şimdilik olumlu tepkiler veriyor. Hem sevindim, hem üzüldüm diyor. Onu sevmeyeceğimizden ihmal edeceğimizden korkuyor çok ince bir çizgi var burada bebek olunca unutmamamız gereken.

Önümüzdeki hafta sonu da doktor kontrolümüz var, bekli cinsiyetimizi öğreniriz ve 3’lü test zamanımız.

Bizden şimdilik bu kadar,

Sevgiyle kalın..

01.06.2012