Ramazan geldi hoşgeldi

03.08.2012 tarihinde kızıma hamileyken yazdığım yazılardan biri :

Bir süredir siteye yazamadım. Aslında geçtiğimiz haftalarda onbir ayın sultanı Ramazan geldi hoşgeldi yazısı yazmayı istemiştim. Ama ben yazana kadar Ramazan’ı yarılamış olduk, 15 günü bitti bile. Küçüklüğümden beri çok severim bir başkadır Ramazan’ın keyfi.. Her ne kadar bu sene hamiş olduğumdan kimse bana gelmek istemese de kalabalık aile sofraları, insanın gözünü doyuran bol bereketli iftar menüleri, güllaç, sıcacık ramazan pidesi, Hacivat-Karagöz, uyanamadığınızı düşünüp kapınızı çalan komşular, sabır, hoşgörü daha birçok anlam taşıyor içinde.

Birde sahurun habercisi davulcular var değilmi? Bu sene farklı değiller mi sizcede? Tüm sempatime rağmen sinir olmuyor değilim hani, eskiden davulu çalıp giderlerdi, bazı günler maniler söyleyip bahşiş toplamaya gelirlerdi ama gece vakti değil di.  Bu sene kocaman seslerle uzun uzun maniler çok rahatsız edici. “Abilerim ablalarım kalktınız mı? Lambaları yaktınız mııııı?” Belediyeler eğitim vermiş diyorlar, versinde gecenin bir yarısı da bu kadar rahatsızlık vermeseler çok daha iyi olurdu. Ramazan hoşgörü, sabır ayıydı değilmi ;)..

Bu yıl Ramazan; fabrika 2 hafta tadilata girdiğinden 2 haftalık uzun bir tatil anlamına da geliyor benim için. Yani bugünden sonra benim için tatil zamanı.. Buz gibi karpuz ve mis kokulu kavun eşliğinde, yaz ve tatil iyiki geldin ne güzelsin..  Tatil geldi acaba nereye gitmeli? Yo yooo hayır bendeniz bu yıl hiçbiryere gitmeyi düşünmüyorum; yazlıkta bol dinlenmeli, tembel bir tatil hayalim var benim.

Zira hamilelik nedeniyle sadece karnım değil, ayaklarımda sürekli şişiyor ve büyüyor. 36 numara ayaklarıma korkarım 38 numara ayakkabı bile zor olacak. Son günlerde hem tombik bir karnım, hemde ayaklarım ve ellerim var. Çalışan hanımlarda sık rastlanan bir durummuş ama doktor kontrolümüzde detaylı soracağım. Sürekli oturuyorum çalışırken. Hani derler ya her hamilelik her doğumun başka hikayesi vardır, hepsi birbirinden farklıdır diye. Gerçekten doğruymuş. Oğlumdaki hamilelikten çok farklı bu hamileliğim. O zaman böyle problemler değil farklı problemler yaşamıştım üstelik onda da aynı işyerindeydim ve aynı işi yapıyordum. Yine de buna şükür diyorum, daha önemli sorunlar yaşamadıktan sonra her anne adayının katlanabileceği sıkıntılar bunlar.

Hamileliğimde 24. Haftaya giriyoruz. 16.Temmuz’daki doktor kontrolümüzde detaylı ultrasona girdik. Pek hevesli olmasa da abimizi de götürdük. Merakını gizlemeye çalışarak, gayet umursamaz bir tavırla baktı ekrana.. Bu ne böyle, burası neresi, saçı da yok bunun gibi yorumlar yaptı sürekli. Bir sonraki muayenemiz bayram sonrasına alındı. O zamana kadar tetanoz aşımızın ikincisi ve şeker testimiz var. İlk hamileliğimde şeker problemi yaşamıştım, bu hamileliğimde bununda farklılık göstermesini diliyorum.

Oğluşumda yaz tatiline devam ediyor. Her gün tatilin kaç günü kaldı anne diye soruyor, hiç bitmesin istiyor. Sabahları babası ile işe gitmek için evden ayrılırken sabahın serinliğide üzerine eklenince daha da tatlılaşan uykusunda bırakıyoruz onu.. Saçlarını okşuyorum, terlemiş alnını öpüyorum içime çekiyorum kokusunu, hiç gitmesin burnumdan kokusu bütün gün doping olsun bana işyerinde diye.. Bazende tam biz kapıdan çıkarken uyanıyor koşup kapıya geliyor, uyku mahmuru haliyle.. annecim öpeyim diyor. Ozamanda bütün gün gözümün önünde kapı önündeki o sahne..

Şimdilik bizden bu kadar herkese hayırlı Ramazanlar diliyorum.

Sevgiyle kalın..

3.8.2012